اثربخشی برنامه درمانگری کندال بر کاهش نشانه‏های اضطرابی، بهبود پیشرفت تحصیلی و نظم جویی شناختی هیجانی کودکان مبتلا به اختلال‏های اضطرابی

اختلال‏های اضطرابی در میان اختلال‏های روان پزشکی کودکان، گسترده‏ترین و فراوان‏ترین اختلال‏ها هستند به گونه‏ای که تحول شناختی، اجتماعی و هیجانی کودک را مختل می‏کنند. شیوع بالا و ایجاد پیامدهای منفی درازمدت بر تحول کودکان، نیاز به درمان موثر را برجسته می‏کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش برنامه درمانی کندال بر کاهش نشانه‏های بالینی اضطراب، بهبود عملکرد تحصیلی و بهبود نشانه‏های نظم جویی شناختی هیجان کودکان مبتلا به اختلال‏های اضطرابی انجام شد. این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل می‏باشد که در سال 1392 انجام شده است. بر اساس نمونه‏گیری هدفمند 30 دانش آموز دختر و پسر با تشخیص اختلال‏های اضطرابی در دامنه سنی 8–13 سال انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی قرار داده شدند. ارزیابی با استفاده از مقیاس اضطراب چند بعدی ((masc، فرم والد و معلم آچنباخ(cbcl و trf)، مقیاس نظم جویی شناختی هیجان فرم کودکان(cerq-k) انجام شد. گروه آزمایش در 16 جلسه درمان انفرادی شرکت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. داده‏ها با استفاده از نرم افزارspss و به روش تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری تحلیل گردید. تحلیل نتایج نشان داد که میاتگین نمرات اضطراب، همچنین نمرات راهبرد‏های ناسازگارانه نظم جویی شناختی هیجان در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون، نسبت به گروه کنترل به طور معنا داری کاهش یافت (0/05>p). و آزمودنی‏های گروه آزمایش درمقایسه با گروه کنترل از راهبرد‏های سازگارانه نظم جویی شناختی هیجان به طور معناداری بیشتر استفاده کردند (0/05>p) در حالی که میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، به طور معناداری تغییر نیافت. نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه درمانی کندال(coping cat) می‏تواند در کاهش نشانه‏های بالینی اضطراب و بهبود نشانه‏های نظم جویی شناختی هیجان کودکان مبتلا به اختلال‏های اضطرابی موثر باشد و کاربردهای بالینی در پیگیری و درمان مشکلات اضطرابی کودکان داشته باشد.